Pod koniec lat 50 - tych zorganizowano szkołę o nowych profilach "Roczna Szkoła Inseminacji" i "Zasadnicza Szkoła Rolnicza". Znaczna część młodzieży mieszkała na wsi, daleko od Studzieńca. Państwowa Komunikacja Samochodowa nie była najlepiej rozwinięta, samochody prywatne należały do rzadkości.

Nic więc dziwnego, że internat odgrywał bardzo ważną rolę. W budynku szkoły wydzielono trzy niewielkie pokoje, w których zamieszkała młodzież. W początkowych latach 60 - tych rozwiązano Zespół Państwowych Gospodarstw Rolniczych. Stojący w pobliżu szkoły budynek opuścili mieszkańcy, którzy pracowali w Zespole. Podjęto decyzję o adaptacji budynku dla potrzeb umieszczenia tam młodzieży, przeprowadzono remont.

Parter budynku zamieszkiwali nauczyciele, a piętro zajęli uczniowie. Początkowo mieszkało w internacie około 50 osób - wiosną liczba osób zmniejszała się. Mimo trudnych warunków lokalowych (maleńka łazienka pod schodami z dwoma oczkami klozetowymi, prysznic znajdował się w szkole) wychowawcy dążyli do tego, aby młodzież miała właściwe warunki do nauki i wypoczynku. Starano się ustawicznie poprawiać wyposażenie i estetykę internatu. W czasie wolnym organizowano wyjścia do kina, były do dyspozycji czasopisma i radio. Internat od początku istnienia prowadził własne gospodarstwo. Hodowano trzodę chlewną, uprawiano warzywa. Przy ich pielęgnacji pracowała młodzież. W internacie mieszkali zarówno chłopcy jak i dziewczęta. Koedukacyjny charakter internatu utrzymuje się do chwili obecnej. Corocznie zmieniała się liczba mieszkańców - od 30 do 132 wychowanków. Wychowankowie sami sprzątali w pokojach, na korytarzu i w łazienkach.
Baza lokalowa internatu uległa poprawie w 1988r. - oddano do użytkowania bloki mieszkalne. Nowe mieszkania sprzątała młodzież, jak również rozpakowywała i ustawiała meble. Położono wykładzinę dywanową, wymalowano ściany. W blokach w internacie zamieszkały 63 osoby. Opustoszał stary budynek internatu. W związku ze zwiększającą się liczbą młodzieży w szkole podjęto decyzję o remoncie starego budynku internatu. Remont wykonano w 1993r. We wrześniu 1993 roku w budynku zamieszkały 43 wychowanki. Co roku obowiązkiem internatu było organizowanie wszelkiego typu uroczystości związanych ze świętami narodowymi i lokalnymi. Na przestrzeni lat zmienił się charakter uroczystości w zależności od sytuacji społeczno - politycznej w kraju. Były to uroczystości poświęcone kolejnym rocznicom: wybuch II wojny światowej, Rewolucji październikowej, powstania Ludowego Wojska Polskiego, Dnia Edukacji Narodowej, rocznicę odzyskania przez Polskę Niepodległości, Dnia Kobiet, Święta Pracy - 1 Maja, Dnia Zwycięstwa. Młodzież mieszkająca w internacie przygotowywała uroczystości związane z wewnętrznym życiem - Otrzęsiny, Dzień Chłopaka, Andrzejki, Mikołajki, Wigilię, Bal Karnawałowy, zabawy, Pożegnanie Absolwentów. Organizowano również spotkania z ciekawymi ludźmi - np. Wojciech Siemion, literat A. Chudy i innymi.

Znaczną rolę w funkcjonowaniu Internatu spełniała Młodzieżowa Rada Internatu. Razem z kierownictwem i wychowawcami czuwała nad realizacją założonych zadań. W jej skład wchodzili: przewodniczący, sekretarz, skarbnik, kronikarz. Samorząd w działalności wspierały sekcje: kulturalno - oświatowa, naukowa, porządkowo - gospodarcza, żywieniowa, w których do pracy zaangażowani są wszyscy mieszkańcy.
W internacie panowała ciepła, domowa atmosfera, partnerskie stosunki między zespołem wychowawczym a młodzieżą. Młodzieży nigdy nie brakowało inwencji i oryginalnych pomysłów. Zawsze chciała dać wyraz poglądom na temat tego, co działo się w szkole, swojego stosunku do określonych wydarzeń. Wiele ciekawego materiału dotyczącego życia w internacie znajduje się w kronice z tamtych lat. Lata pobytu w internacie były dla większości absolwentów beztroskim, miłym i niezapomnianym okresem w życiu. To w murach szkoły i internatu zawiązały się trwałe przyjaźnie, pierwsze miłości. Dlatego wspomnienia związane z tym miejscem są wiecznie żywe. Internat zastępuje większość dni w tygodniu dom rodzinny, kształtuje postawy społeczne.
Obecnie internat przy Zespole Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego w Studzieńcu znajduje się w budynku oddanym do użytku we wrześniu 2013 roku. Obiekt powstał na miejscu starego budynku internatu. Internat mieści 29 pokoi o wysokim standardzie wyposażenia i użytkowania. W większości pokoje są 2-osobowe, posiadają łazienkę z prysznicem, umywalkę i WC oraz aneks kuchenny wyposażony w kuchenkę mikrofalową, czajnik bezprzewodowy i lodówkę.
Do dyspozycji wychowanków jest świetlica z projektorem multimedialnym, sala komputerowa, kącik TV z anteną satelitarną. W piwnicy urządzono siłownię, znajduje się także stół do ping-ponga. Wychowankowie internatu na co dzień korzystają z internetu Vi-Fi. Obiekt mógłby być skategoryzowany jako hotel, co wyraźnie podkreśla jego standard. Do dyspozycji jest wyremontowana w 2011 roku kuchnia ze stołówką na 60 osób z zapleczem magazynowym. Internat usytuowany jest na dużej, ogrodzonej działce. Od roku szkolnego 2010/2011 wszystkie pomieszczenia ogólne internatu są monitorowane za pomocą kamer video przez całą dobę, co przyczynia się do wzmocnienia bezpieczeństwa wychowanków. Organizację całokształtu życia w internacie określają regulamin i rozkład dnia. Do głównych zadań zalicza się przygotowanie młodzieży do życia społecznego, pracy zawodowej i uczestnictwa w kulturze. W ostatnich latach rozwija się współpraca internatu z Ośrodkami Pomocy Społecznej. Udzielają one pomocy najbardziej potrzebującym wychowankom poprzez finansowanie kosztów wyżywienia w internacie. Początkowo pracą internatu kierowali bezpośrednio dyrektorzy szkoły. Wraz ze wzrostem liczby wychowanków powołano kierownika internatu. Jego funkcję pełnili kolejno:
Kierownicy internatu:
Genowefa Ciesielska,
Zofia Wrzeszcz,
Maria Cieszewska,
Jadwiga Korgól,
Monika Nawrocka-Keków
Zmienia się sytuacja polityczna kraju, postęp techniczny zaskakuje nas w każdej dziedzinie życia, standard mieszkania z roku na rok rośnie – zmieniają się nawet nasze gusta, ale jedno hasło towarzyszy nam - przekraczającym mury internatu: „Internat to drugi dom rodzinny...”